Door Gert Cauwenbergh
De laatste 20 jaar evolueerden we naar het nieuwe werken op kantoor met gedeelde werkplekken, kleine hoekjes, grote open ruimtes, en collega’s dicht bij elkaar aan een eiland. In vele bedrijven was het de verpakking rond de natte droom van de financiële directie van meer mensen op minder plaats.
Eindeloos veel vierkante meters kantoorruimte kwamen leeg en zochten een herbestemming. Loop even door de Brusselse Noordwijk om met eigen ogen de impact van het landschapskantoor te bekijken: lege gebouwen, kantoorruimte die wordt omgezet in woonruimte enzovoort.
De financiële voordelen zijn dermate hoog, vooral in gebieden met hoge prijzen per vierkante meter, dat de negatieve gevolgen voor collega’s simpelweg werden genegeerd zoals het gebrek aan een thuis op kantoor maar slechts een gedeelde werkplek, de overdosis geluid, licht en beweging, enzovoort.
Corona toont dat we schotten nodig hebben in onze maatschappij, net zoals de Titanic ze moest hebben. Zonder schotten zonk de Titanic, zonder schotten verliezen we onnodig veel levens.
De sociale afstand van minimaal 1,5m gaat nog heel lang doorwerken. De enige oplossing om 2 mensen dicht bij elkaar te plaatsen is opnieuw muren of wanden plaatsen.
Is het coronavirus de bondgenoot voor opnieuw leefbare kantoren met een aangename werkomgeving met vaste werkplek en enige privacy?